Daar is tie dan... de laatste opdracht al weer. Voor het gemak loop ik de gestelde vragen maar even door.
Wat heeft dit leerprogramma betekend voor jou en voor de organisatie? Een gestructureerd overzicht van de (on-)mogelijkheden van social media. Hoewel er al veel bekend was is een dergelijk overzicht toch wel handig. Je komt zo toch op dingen die buiten je eigen straatje gaan. Nadeel is dat die wereld zo snel gaat dat over een paar jaar dit alles al achterhaald is. Maar dan weet onze begeleider vast een herhalingscursus in elkaar te zetten. ;-) Heeft de cursus aan je verwachting voldaan? Ja, maar of dit een eerlijk vraag is... Ik heb van dichtbij de 1e sessie kunnen volgen en van andere collega's op de afdeling de bevindingen gehoord. Wist dus eigenlijk wel wat er komen ging. Wat vond je van de cursusinhoud en de hoeveelheid opdrachten? Prima te doen. Het kostte me niet veel tijd om de opdrachten te maken omdat het meeste al bekend was. Kan dus niet inschatten hoe het voor iemand zonder of met weinig voorkennis is. Inhoudelijk blijft het lastig. Er is zo ontzettend veel te vinden op het Internet dat het onmogelijk is om alles te behandelen. Maar met wat we nu gezien hebben denk ik dat de meest gebruikte aspecten wel voorbij zijn gekomen. Hoe heb je de begeleiding ervaren? Eigenlijk niet nodig gehad dus geen ervaring mee. Dit was een voordeel voor de begeleider zodat hij tijd over hield om te fietsen anderen te helpen. Zou je collega’s aanraden om de cursus te volgen? Zeker! Zou haast zeggen: "maak het verplicht!". Iemand die in deze tijd niets met social media te maken heeft/krijgt moet haast wel onder een steen wonen en leven. En zoals eerder aangegeven, in de toekomst een herhalingscursus met nieuwe ontwikkelingen. Is je beeld van Web 2.0 & Sociale media veranderd door de cursus?Kort maar krachten, want daar houdt de begeleider van: Nope!
Downloaden... daar heb ik toch een andere voorstelling bij dan het veiligstellen van afbeeldingen en video's. Maar beide zijn toch regelmatig terugkerende bezigheden. Voor het werk worden regelmatig afbeeldingen en/of video's veiliggesteld. Hiervoor zijn allerlei mogelijkheden: complete programma's die geinstalleerd moeten worden, add-on's (plugins) voor de browser(s) of websites.
Helaas blijken die mogelijkheden niet altijd te werken. Maar dan is er altijd wel weer een andere oplossing te vinden. Dat is het mooie van het Internet en zo blijven we lekker bezig.
Als tip wil ik nog even de mogelijkheid van Alt+Print Screen meegeven. Met Print Screen wordt het hele scherm overgenomen, maar met Alt+Print Screen wordt alleen het actieve venster in het geheugen opgeslagen. Met de "plakken" opdracht is het beeld vervolgens in Word, Paint of ander programma te zetten. Meer valt hier eigenlijk niet over te zeggen, dus laat ik het er maar bij...
Video's... in mijn vorige blogpost melde ik dat ik bijna geen foto's maak. Met video's is dat nog erger... die maak ik nooit. Maar ik kijk wel veel op YouTube, want daar is van alles te vinden en te zien!
In de blogpost over gaming heb ik het gehad over TrackMania 2 Canyon. Hiervan staan zat video's op YouTube, dus hoefde ik niet lang na te denken over welke video's ik in deze opdracht zou kunnen gebruiken. ;)
Onderstaande video is een review van TrackMania 2 Canyon. Na iets meer dan een minuut stopt het flitsende gebeuren en de muziek en volgt (in het Nederlands) een uitleg over het spel.
Oh ja, in de afspeellijst vind je nog wat meer video's over TrackMania 2 Canyon. Wat de mogelijkheden zijn voor de opsporing lijkt me duidelijk: er staat genoeg beeldmateriaal op YouTube dat als bewijs kan dienen. Ook de actie met het vervangen van video's over vuurwerkbommen is een mogelijkheid. Groeten, Hij die niet spoort!
Foto's... die maak ik 1x per jaar. Als we op wintersport zijn. De rest van het jaar eigenlijk niet of nauwelijks. Vandaar dus maar een paar sneeuwplaatjes geupload. Bij het zien van die plaatjes krijg ik er al weer zin in. En dat op ongeveer de warmste dagen van het jaar. Of misschien wel juist daarom. ;)
Onderstaande vind ik zelf het mooiste plaatje uit de set.
Het uploaden, taggen, aan een set toevoegen, etc van de afbeeldingen was geen probleem. Gebruiken zal ik het persoonlijk niet. Daarvoor ben ik toch te veel gesteld op mijn privacy. Maar voor hobby-fotografen die geen eigen website willen of kunnen maken en toch hun foto's willen laten zien, is het een prima mogelijkheid. Groeten, Hij die niet spoort!
25 jaar geleden (damn, ik word oud!) nog totaal ondenkbaar: iedereen een mobiele telefoon en de meesten dan ook nog met Internet-toegang! Wat is de ontwikkeling hard gegaan en dat gaat het nog steeds. En welke kant gaat het morgen op? Geen idee. De één zegt dat de PC's vervangen worden door tablets en smartphones, de ander heeft het al over Internet via je bril (Google Glasses). En wat als je nu geen bril wilt of lenzen hebt? We zullen zien wat het wordt...
Maar momenteel is de smartphone helemaal in en hebben we dagelijks ons werk er aan. Een smartphone met 16GB geheugen. Weet je wel hoeveel gegevens daar in kunnen zitten?!?!?!? Genoeg om een bos om te kappen als je alles uitgeprint wilt hebben. Dat is dus geen optie meer. En dan de vraag waar zit de data? Welke apps worden er gebruikt? Wat kun je met die apps? Dat zijn dan eigenlijk gelijk de dingen waarom ik een smartphone heb: ontdekken wat "men" er mee kan en welke mogelijkheden er in zitten voor de opsporing. Welke apps nuttig zouden kunnen zijn voor ons werk? Dan denk ik voornamelijk aan informatievoorziening. En dan niet Twitter of iets dergelijks, maar een app waarmee we in onze systemen kunnen raadplegen. En dat dan ook nog veilig! Hmmm, dat wordt lastig... Toch worden er momenteel al dergelijke apps ontwikkeld als ik me niet vergis.
Hoewel ik in het verleden ook al eens gewerkt had met Google Docs, had ik nog nooit naar versie-beheer gekeken. Dat gaan we eens even uitzoeken!
Op mijn oude account Google Docs geopend en tot mijn verbazing stonden daar al meerdere bestanden in waarvan ik me niet kon herinneren dat ik ze er in gezet had. Blijkbaar zet Gmail deze bestanden er ook in als je bijlagen van mail opent met Google Docs. Ik ging er altijd van uit dat ze daar dan tijdelijk in werden geopend en niet werden opgeslagen.
Het aanmaken van een nieuw bestand en dit delen met anderen was zeer eenvoudig. Net als het verwijderen van de bestanden die ik niet in Docs wilde hebben ;)
Vervolgens ingelogd met "dit" account en vanuit Gmail geklikt op Documenten. Vervolgens kwam ik in Drive terecht. Dat wilde ik niet, dus terug en nog een keer proberen...
Blijkt dus dat Google Docs alleen op oude accounts waarbij het al was gebruikt was nog actief is. De rest wordt doorgesluisd naar Google Drive. Enfin, ik kon het bestand openen en gebruiken. Versie beheer is geen probleem, want je ziet direct dat er iemand anders in zit te werken. Wordt realtime bijgewerkt met de naam erbij van de gebruiker.
Maar wat vind ik hier nu eigenlijk van? Het werkt prima, maar zou/kan/wil ik mijn documenten wel toevertrouwen aan Google? Voor onschuldige dingen zoals in het verenigingsleven kan het best handig zijn als je met meerdere mensen in een document wilt werken. Dit voorkomt dat je allerlei verschillende versies krijgt en mensen langs elkaar heen gaan praten. Voor de zakelijke kant is het wat mij betreft een NO-GO! Omdat je geen zicht hebt op wat er met de gegevens gebeurd.
Als beheerder van een Trackmania 2 Canyon server (race spel) ben ik met het fenomeen "online gaming" wel bekend. Behalve racen kan binnen dit spel met andere spelers gechat worden. Je zou het ook kunnen zien als een chatbox met een spel er om heen. Maar net als in de echte wereld, kan ook in deze virtuele wereld gescholden, beledigd en geroddeld worden. Of de gespreksgeschiedenis wordt vastgelegd en hoe lang verschilt per spel en is vooral afhankelijk van de beheerders.
Stel dat iemand aangifte gaat doen van belediging en dat dit afspeelde binnen een spel als Trackmania. Bij wie moet je dan wezen voor gegevens? Bij Nadeo, de producent van het spel? Of de beheerder van de server waarop het plaats vond? En waar staat die server? En wie heeft die in beheer? Kortom: lastig. Voor criminelen die iets te verbergen hebben en niet willen communiceren via de bekende kanalen zoals e-mail of instant messaging zijn online games ook een mogelijkheid. We weten dat het gebeurt, maar we horen er maar weinig van. De vraag is dan: Wordt het weinig gebruikt of kunnen we het niet vinden? U zegt het maar... Groeten,
Hij die niet spoort!
Politie 2.0 vs Politie+, oftewel "open en bloot" vs "alleen voor collega's". Lijkt me duidelijk! Weg met Politie 2.0 en Leve Politie+!!!
Beetje kort door de bocht zo misschien, dus toch maar even toelichten. Ik denk namelijk dat we beide systemen wel naast elkaar kunnen gebruiken. Politie 2.0 voor dingen die we met het publiek willen delen. Of om te discussieren over bepaalde onderwerpen. Een tool vooral voor de afdeling Communicatie lijkt me. Daarentegen lijkt me Politie+ een tool voor de collega's die onderling ervaringen willen uitwisselen, kennis delen of zoeken.
Ik heb Politie+ nu een paar dagen en tot nu toe ben ik positief hierover. Behalve dan de app voor Android want die knalt er steeds uit. Gelijk maar een groep aangemaakt voor de collega's in het zelfde vakgebied en een mail verstuurd zich aan te melden. Nu nog afwachten wat de rest er van vindt en of het een beetje gebruikt gaat worden. Lijkt me een prima omgeving om elkaar snel even een vraag te stellen.
Het is me alleen niet duidelijk waarom ik contact zou moeten opnemen met communicatie over het aanmaken van een groep. Dat had ik inmiddels al zelf gedaan. Als het anders moet ga ik dat vast wel horen. ;)
Deel 2 van Twitter. Er kan dus blijkbaar nog meer mee. Wist ik wel maar had ik tot nu toe eigenlijk niet of nauwelijks naar gekeken.
Van foto's op het Internet plaatsen ben ik niet zo'n voorstander. Zeker als dat dan aan een profiel als Twitter of Hyves enzo is gekoppeld. Eenmaal er op is nooit meer er af. Maar het werkt prima met mijn nieuwe GSM. Fotootje maken en het ding vraagt gelijk hoe ik het op Internet wil delen. Mijn Twitter-account zat er al in dus hoefde niet eens in te loggen. #KKDWD dus!
Tweettabs lijkt me vooral handig tijdens een evenement bijvoorbeeld. Met verschillende zoektermen kun je zo toch alles volgen wat er gebeurd op Twitter. Het enige dat ik me afvraag is wat er gebeurd met de door mij ingevoerde zoektermen. Je hoeft niet in te loggen op Tweettabs dus is het niet aan een account te koppelen. Maar bijvoorbeeld wel aan je IP-adres. Als ik Tweettabs sluit en weer open zie ik mijn oude zoektermen staan. Ingevoerde gegevens worden dus, vermoedelijk in een cookie, opgeslagen. Nergens reclame te zien, da's een voordeel. Of niet, want wie heeft er belang bij een site als deze? Ik ben er nog niet uit maar het is een vraag die we in ons vakgebied vaker stellen. Een paar maanden geleden heeft een collega iets soortgelijks geprogrammeerd. Dit was echter een lokaal draaiend programmaatje waarin je kunt opgeven wat je op Twitter zoekt. Voorlopig blijf ik die maar gebruiken ;-)
Seekatweet was ik snel klaar mee, al zie ik ook bij bijvoorbeeld evenementen hier de voordelen wel van. Ik ben meer van het zoeken naar iets specifieks dan naar iets algemeens in de omgeving. Maar wel goed om te weten dat het kan! Ook kun je je nog afvragen hoe nauwkeurig het is en ik denk ook dat de tweeter GPS aan moet hebben staan. Ben er niet verder ingedoken, dus wie het weet mag het zeggen!
Microsoft Comic Chat was ruim 10 jaar geleden mijn eerste ervaring met Instant Messaging. Eigenlijk IRC met een grafische schil er om heen. Zag er wel grappig uit met die stripfiguren. Lang heb ik het niet uitgehouden, gewoon plain old IRC was toch handiger. Vooral toen er ook allerlei te downloaden was... ;)
ICQ heb ik ook een poosje gebruikt, net als MSN Messenger. Die laatste gebruik ik nog af en toe wel eens, afhankelijk van degene waarmee contact wordt gezocht. Maar de laatste 10 jaar ben ik steeds met Google Talk voor een chat te benaderen geweest. Ook wel voor privé-gesprekken, maar voornamelijk voor zakelijk gebruik. Wat mij betreft heeft het zijn nut daarvoor dan ook al ruimschoots bewezen. Even snel wat vragen aan een collega? In Google Talk zie ik gelijk of iemand bereikbaar is. En dan hebben we het nog niet over de mogelijkheid gehad om bestanden uit te wisselen. Het gaat dan misschien niet zo snel maar ook grote bestanden zijn geen probleem. Kortom: iedereen op Google Talk!
Google+... betekent dit dat Google dan nog meer van je weet dan dat ze nu al doen? Euh... ik ben bang van wel jah!
Enfin, toch maar eens kijken. Ziet er allemaal vrij eenvoudig uit. Het zoeken van mensen gaat eenvoudig, al weet je natuurlijk nooit of ze een account hebben. Als iemand zijn echte naam niet gebruikt wordt het lastig.
De suggesties zijn ook handig, anders zou je misschien nooit op het idee komen om Jackie Chan aan een cirkel toe te voegen :D
Toch ben ik het na een kwartiertje rondklikken al beu. Dit is net als alle andere sociale netwerken niet mijn ding.
Oh ja, wat ik bij Google grappig vind blijven is dat de programma's nog steeds BETA zijn.
Hmm, sociale netwerk... ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik er van moet vinden. Van nature achterdochtig heb ik geen zin om mijn hele hebben en houwen op het Internet te zetten. Maar als ik ga zoeken is er toch al heel wat terug te vinden inmiddels.
Wat betreft de sociale netwerken heb ik het tot nu toe weten te beperken tot de netwerken die in onderzoeken naar voren zijn gekomen. Om daarop eea te kunnen zien heb ik op Hyves en Facebook eens een account aangemaakt. Het zijn voornamelijk accounts-in-ruste.
In het verleden heb ik ook wel eens een Second Life aangemaakt, maar of die nog leeft weet ik niet. Vond er eigenlijk niet zo veel aan en mijn First Life was al lastige genoeg ;)
Of de politie er voordeel van kan hebben? Zeker weten! Niet alleen kan, mits de info zichtbaar is, de interesses van een persoon worden gezien, maar ook de relaties tussen personen worden zichtbaar.
Anderzijds is het ook mogelijk om als politie daar bereikbaar te zijn voor de maatschappij. Vergelijkbaar met Twitter of de collega die als wijkagent in het spel Habbo werkzaam is.
Het nadeel is wel dat er inmiddels zo veel sociale netwerken zijn dat het voor de politie (haast) onwerkbaar is om die allemaal bij te houden.
Twitter... de droom van iedereen die er maar geen genoeg van kan krijgen om te weten wat anderen aan het doen zijn. Als ik soms lees wat er op Twitter gezet wordt, denk ik wel eens dat er heel veel mensen zijn die ONTSPOORD zijn.
Gelukkig staat er ook veel nuttige informatie op en is het een middel om heel snel veel mensen te bereiken. Vooral dat laatste maakt het volgens mij een uitstekende tool voor de politie. En andersom werkt het natuurlijk ook. Tegenwoordig zijn steeds meer politiebureau's maar een deel van de dag open. Maar via Twitter is de wijkagent altijd te bereiken. Voor de wijkagenten moet het ook wel een omschakeling zijn (geweest). Ga je reageren buiten diensttijd? Waarschijnlijk wel want sommige dingen kun je nu eenmaal niet laten wachten. Binnenkort is er de mogelijkheid om ze dat eens te vragen... momentje... zo... ff weggeschreven in mijn interne geheugen onder de T van To Do! ;-)
Maar terug naar Twitter. Ik gebruik het zelf nu een jaartje denk ik. En de ene keer is dat wat meer dan de andere keer. Twitter is voor mij vooral een bron van info en ik gebruik het minder om allerlei dingen te delen.
Inmiddels heb ik ook al gehoord dat er mensen zijn die Twitter al weer beu zijn en verlaten hebben. Is er een nieuwe hype op komst?
In het verleden al eens eerder met iGoogle gespeeld. Wist eigenlijk niet meer waarom ik dat destijds aan de kant geschoven had. Eenmaal in de omgeving van iGoogle werd het me al snel weer duidelijk. Ik wil meer op een startpagina dan iGoogle me ruimte biedt. Al die gadgets op één pagina maakt het voor mij erg onduidelijk.
Wat de werking van iGoogle betreft, dat gaf geen problemen. Werkt redelijk intuitief en je hebt genoeg mogelijkheden om de informatie die je zoekt op de pagina te krijgen.
Toch denk ik niet dat iGoogle voor mij iets is dat ik dagelijks gebruiken zal. Met Google Reader en de Speed Dial optie van Opera, de browser die ik dagelijks gebruik, heb ik alle sites en informatie die ik wil bij de hand.
De afbeelding van Symbaloo deed me wel gelijk denken aan Speed Dial van Opera: tegels die je kunt aanklikken om je informatie/site te bereiken. Dus vol goede moet de site van Symbaloo geladen.
Wat me niet lukte in Symbaloo was om eigen blokjes op een nieuw tabblad te krijgen. Op de "Mijn Sites" tab lukte dat wel. Morgen eens even met mijn collega naar kijken. Misschien dat het hem wel gelukt is...
De voordelen van Symbaloo tov Opera's Speed Dial zijn duidelijk: - Niet browser afhankelijk. - Tabbladen om verschillende categorieen te maken. - Heel veel sites toe te voegen en nog steeds overzichtelijk.
Ook de mogelijkheid om een tabblad te delen lijkt me wel een optie om verder uit te diepen. Op de afdeling zouden we op die manier mooi vak-info kunnen verzamelen en delen.
Deze week dus iets nieuws geleerd, morgen de nieuwe opdracht: Twitteren!
Zoals al aangegeven in de vorige post is RSS niet nieuw voor mij. RSS-feeds gebruik ik al zeker 10 jaar. Vooral voor nieuws op mijn vakgebied. Grote voordeel is alles op 1 plek en niet van site naar site moeten klikken. In het verleden nog een aparte applicatie voor gebruikt, waarvan ik de naam al vergeten ben. Nadeel van een applicatie die je op je computer moet installeren is dat je hiermee je feeds maar op 1 PC kan bekijken. Andere werkplek? Dan opnieuw installeren en al je feeds zie je dubbel voorbij komen. Oplossing? Google Reader! Waar Internet toegang is, is Google Reader te gebruiken. Geen last van synchroniseren op meerdere werkplekken. Alles netjes up-to-date.
De Alerts en News kende ik wel maar heb ik eigenlijk nooit gebruikt. Ik kan me voorstellen dat het voor collega's die bepaalde evenementen willen volgen (zoals Concert At Sea) reuze handig is. Het aanmaken Alerts en News gaf geen problemen.
Dat kon ik niet direct zeggen van de gadget toevoegen aan mijn blog. Ik vind de omgeving om de blog (de? of het blog?) te beheren niet echt intuïtief. Elke keer is het zoeken waar wat zit. Uiteindelijk, na 5 minuten, maar dat duurde me al veel te lang, gevonden. De Feed-gadget invullen wijst zichzelf.
Niet echt een moeilijke of vernieuwende opgave dus deze week. Maar wel de bevestiging dat Web 2.0 duidelijke voordelen heeft en dat ik het eigenlijk al heel lang gebruik! ;-)
Zo, de kop is er af. Het gmail-account en het blog zijn aangemaakt. Nu eens bedenken wat ik daar op ga zetten.
Het gmail-account was zo aangemaakt. Waarschijnlijk omdat ik al meerdere gmail-accounts heb. Mijn eerste gmail-account heb ik in augustus 2005 gemaakt en gebruik ik nog dagelijks. Bij het aanmaken van het nieuwe account kon ik geen mogelijkheid meer ontdekken om het account te verifieren per mail. Alleen de GSM optie was mogelijk. Uiteindelijk maar gekozen voor een tekst bericht. Dit duurde zeker 10 minuten maar daar was al voor gewaarschuwd op het scherm.
Enfin, vervolgens een blog aangemaakt. Die had ik zelf nog niet, maar ik volg er wel enkelen via Google Reader. Daar komen we later in de cursus ook nog aan toe, dus daar ga je mij nu niet over horen... euh... lezen!
Plaatje in het profiel gevoegd en vervolgens aan dit stukje proza begonnen. Valt allemaal erg mee. Tijdens het aanmaken van dit blog heb ik gekozen voor een simpele layout. De andere layouts heb ik nog niet bekeken. Misschien dat ik dat later in de week nog eens doe of door de andere bloggers op een mooie gewezen wordt. ;-)
Oh, ja. Tot slot nog een kleine toelichting op mijn gekozen account-naam. In de tijd dat ik een OV-jaarkaart had (vroegah!), had ik geen keuze dan met de trein te rijden. Sinds dat niet meer nodig is, heb ik het tot een minimum weten te beperken. En gezien de berichtgeving zo af en toe over het reizen met de trein bedenk ik me nog wel een keertje voordat ik er weer in stap/trap!
